ΤΟ ΥΨΟΣ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ
Σήμερα πετάχτηκα από το κρεβάτι και πήγα στη ντουλάπα να βρω το παλιό σημάδι που είχα χαράξει στην εφηβεία μου για να βλέπω πόσο ψήλωσα. Μετρήθηκα και είδα πως δεν είχα πέσει καθόλου από τη γραμμή ισορροπίας μου. Αυξομειώσεις πάντα είχα ανάλογα με τις εποχές.. Προφανώς είμαι στο ύψος μου. Ανακουφίστηκα και συνέχισα να ελπίζω πως θα ψηλώσω κι άλλο.
Ξέρεις πότε ψηλώνουμε αγαπητέ μου φίλε?όταν ψάχνουμε για το πραγματικό νόημα της ζωής..όταν προσφέρουμε αγκαλιά χωρίς να μας την έχουν ζητήσει..ακόμα κι όταν ονειρευόμαστε για ένα όμορφο μέλλον ακόμα και τότε ψηλώνουμε..το όνειρο στρώνει το δρόμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήKate'sCakeBox πολύ σωστά μιλάς...Επίσης ψηλώνουμε όταν κοντένουμε για να αναδείξουμε με καλό σκοπό το ύψος του άλλου
ΑπάντησηΔιαγραφή